وي با اشاره به اين که شعربافي از رشته‌هاي بومي استان خراسان رضوي است، اظهار داشت: در حدود 20 سال پيش نزديک به 70 تا 80 دستگاه شعربافي در استان فعاليت مي‌کردند که دو نفر پاي اين دستگاه‌ها مشغول به کار بودند.
اين صنعتگر صنايع‌دستي از رونق بازار فروش اين توليدات در گذشته خبر داد و افزود: تعداد قابل توجهي کارگر از طريق فعاليت در اين عرصه درآمدزايي مي‌کردند.
منزوي اضافه کرد: قيمت تمام شده اين توليدات به دليل استفاده از ابريشم بالا است که با توجه به وجود کارهاي ماشيني با قيمت پايين امکان توسعه در بازار فروش را ندارند.
تنها بازمانده هنر شعربافي خراسان رضوي ادامه داد: به دليل نداشتن صرفه اقتصادي، هنرمندان حاضر به فعاليت در اين رشته نيستند که همين موضوع امکان تعريف کاربري‌هاي تازه را کاهش داده است.
وي با تأکيد بر اين که تنها کارگاه باقي‌مانده شعربافي خراسان رضوي بيش از 80 سال قدمت دارد، افزود: بخشي از اين کارگاه براساس گذشت زمان فرسوده شده و نيازمند حمايت مسوولان به منظور بازسازي است.
«سيد جواد موسوي» سرپرست معاونت صنايع‌دستي خراسان رضوي نيز در اين باره گفت: نداشتن بازار فروش، قيمت بالا و تعريف نشدن کاربري‌هاي تازه علت اصلي عدم رغبت هنرمندان براي فعاليت در اين رشته است.
وي بيان داشت: مشکلات ذکر شده و اقبال کم مردم، امکان ترويج اين رشته از هنرهاي سنتي و صنايع‌دستي را کاهش داده است.
سرپرست معاونت صنايع‌دستي اين استان با اشاره به اين که بازسازي تنها کارگاه باقي‌مانده شعربافي کاشان از مدت‌ها پيش مورد توجه اين معاونت است، اظهار داشت: به منظور بازسازي اين فضا بارها با شهرداري مشهد نشست‌هاي مشترکي را برگزار کرده‌ايم.
موسوي تأکيد کرد: با وجود مشکلات بسيار و موانع پيش رو در نهايت موافقت شهرداري را براي همکاري در اين بخش دريافت کرده‌ايم اما اقدامي از سوي هنرمند فعال در اين کارگاه براي پيگيري‌هاي نهايي انجام نشد.
وي در ادامه به ميراث آريا گفت: فعاليت‌هاي حمايتي چون مستندسازي و آموزش گروه‌هاي مختلف هنرجويان در اين رشته را به منظور احياء و ماندگاري آن انجام داده‌ايم.
111/
انتهای پیام/
